Passa ai contenuti principali

ALESSANDRO FIGLIO DI AMMONE

Versione di Latino

In Aegypto oraculum celebre Iovis Hammonis erat, ubi responsa homines a deo petebant. Alexander, cum copiis pararet ad bellum contra Persas, desiderabat oraculum visitare. Iovis sacerdotes Alexander quaerebat ut confirmaret quaecumque audiverat de sua origine. In Macedonia enim existimabant eum non Philippi, sed ipsius Iovis filium. Quare cum parvo agmine in Aegyptum venit et in desertum processit ad eam regionem, in qua oraculum erat. Templum positum erat in Lybiae remotis solitudinibus, in quas veniebant quicumque veritatem quaerebant. Iovis fanum in planitie arenosa erat, in parva palmarum silva. Cum ad oraculum appropinquaret, Alexander praemisit nuntios qui sacerdotes monerent de regis voluntate. Sic, cum ipse Alexander in templum intravit, sacerdotes eum salutaverunt Iovis filium. Tum quicumque cum rege erat, eum vocavit Hammonis filium. da Giustino

In verde i participi, in giallo gli altri tempi verbali, in azzurro i gerundi o gerundivi, sottolineati gli ablativi assoluti

TRADUZIONE in Italiano

 In Egitto c'era un famoso oracolo di Giove Ammone, dove gli uomini chiedevano responsi al dio.
 Alessandro, preparando le truppe per la guerra contro i Persiani, desiderava far visita all'oracolo.
 Alessandro chiedeva ai sacerdoti di Giove di confermare tutte le cose che aveva sentito circa la sua origine. In Macedonia infatti lo ritenevano figlio non di Filippo, ma dello stesso Giove.
Perciò giunse in Egitto con un piccolo esercito e avanzò nel deserto verso quella regione, in cui c'era l'oracolo. Il Tempio era situato nei lontani (remoti) deserti della Libia, nei quali giungeva chiunque cercava la verità. Il tempio di Giove era in una pianura sabbiosa, in una piccola selva (bosco) di palme.
Avvicinandosi all'oracolo, Alessandro mandò avanti i messaggeri affinché avvisassero i sacerdoti circa la volontà del re. Così, quando nel tempio entrò lo stesso Alessandro, i sacerdoti lo salutarono con il nome di figlio di Giove. Allora chiunque era col re, lo chiamò figlio di Ammone.

Commenti

Post popolari in questo blog

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate flagrabat

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos