Passa ai contenuti principali

Post

Visualizzazione dei post da dicembre, 2018

Tantissimi auguri di buon Natale!

Υγεία:Salute,  Ζωή: Vita Χαρά: gioia Eἰρήνη: pace Ευθυμία: allegria Ελπίς: Speranza

Cesare, de bello gallico, libro IV, paragrafi 24-25

Versione latino Quibus rebus nostri perterriti atque huius omnino generis pugnae imperiti non eadem alacritate ac studio, quo in pedestribus uti proeliis consuerant , utebantur ,  quo in pedestribus proeliis uti consuerant .  Quod ubi Caesar animadvertit , naves longas, quarum et species erat barbaris inusitatior et motu ad usum expeditior, paulum removeri ab onerariis navibus iussit et remis incitari et ad latus apertum hostium constitui atque inde fundis, sagittis, tormentis hostes propelli ac submoveri iussit ; quae res magno usui nostris fuit . Nam et navium figura et remorum motu et inusitato genere tormentorum permoti barbari constiterunt ac paulum modo pedem rettulerunt . (in  verde  i participi, in  azzurro  i gerundi e i gerundivi, in  giallo  tutti gli altri tempi verbali,  sottolineati  gli ablativi assoluti) Traduzione in italiano E i nostri (soldati), spaventati da questi fatti e assolutamente inesperti di questo genere di battaglia, non si avvalevano d

Carme 49 Catullo

A Cicerone Testo in latino Disertissime Romuli nepotum, quot sunt quotque fuere , Marce Tulli, quotque post aliis erunt in annis, gratias tibi maximas Catullus agit pessimus omnium poeta, tanto pessimus omnium poeta, quanto tu optimus omnium patronus. Traduzione in italiano O eloquentissimo tra i discendenti di Romolo,  quanti sono e quanti furono, Marco Tullio,  e quanti ci saranno negli altri anni (in futuro),   ti  rende moltissime grazie Catullo,  il peggior poeta di tutti,  tanto peggior poeta di tutti,  quanto tu fra tutti il miglior avvocato.

O cameretta che già fosti un porto Petrarca

O cameretta che già fosti un porto a le gravi tempeste mie diürne, fonte se’ or di lagrime nocturne, che ’l dí celate per vergogna porto. O letticciuol che requie eri et conforto in tanti affanni, di che dogliose urne ti bagna Amor, con quelle mani eburne, solo ver ’me crudeli a sí gran torto! Né pur il mio secreto e ’l mio riposo fuggo, ma più me stesso e ’l mio pensero, che, seguendol, talor levommi a volo; e ’l vulgo a me nemico et odïoso (chi ’l pensò mai?) per mio refugio chero: tal paura ò di ritrovarmi solo. Esercizi: 1) esegui la parafrasi completa della prima quartina 2) com'è cambiato nel tempo il ruolo della cameretta per il poeta? 3) quale metafora domina la prima quartina? 4) perché la rima porto-porto (vv1-4) è una rima equivoca? 5) nella prima terzina il verbo "fuggo" e usato transitivamente o intransitivamente? Giustifica la tua risposta con riferimento al testo 6) "me stesso e 'l mio pensiero" al verso 10 il poeta dis

Pericle mantiene la calma in Atene Versione di Greco Tucidide

VERSIONE DI GRECO Π αντί τε τρόπῳ ἀνηρέθιστο ἡ πόλις, καὶ τὸν Περικλέα ἐν ὀργῇ εἶχον , καὶ ὧν παρῄνεσε πρότερον ἐμέμνηντο οὐδέν, ἀλλ' ἐκάκιζον ὅτι στρατηγὸς ὢν οὐκ ἐπεξάγοι ,  αἴτιόν τε σφίσιν ἐνόμιζον πάντων ὧν ἔπασχον . Περικλῆς δὲ ὁρῶν μὲν αὐτοὺς πρὸς τὸ παρὸν χαλεπαίνοντας καὶ οὐ τὰ ἄριστα φρονοῦντας , πιστεύων δὲ ὀρθῶς γιγνώσκειν περὶ τοῦ μὴ ἐπεξιέναι , ἐκκλησίαν τε οὐκ ἐποίει αὐτῶν οὐδὲ ξύλλογον οὐδένα, τοῦ μὴ ὀργῇ τι μᾶλλον ἢ γνώμῃ ξυνελθόντας ἐξαμαρτεῖν , τήν τε πόλιν ἐφύλασσε καὶ δι' ἡσυχίας μάλιστα  ὅσον ἐδύνατο εἶχεν . ἱππέας μέντοι ἐξέπεμπεν αἰεὶ τοῦ μὴ προδρόμους ἀπὸ τῆς στρατιᾶς ἐσπίπτοντας ἐς τοὺς ἀγροὺς τοὺς ἐγγὺς τῆς πόλεως κακουργεῖν · καὶ ἱππομαχία τις ἐγένετο βραχεῖα ἐν Φρυγίοις τῶν τε Ἀθηναίων τέλει ἑνὶ τῶν ἱππέων καὶ Θεσσαλοῖς μετ' αὐτῶν πρὸς τοὺς Βοιωτῶν ἱππέας, ἐν ᾗ οὐκ ἔλασσον ἔσχον οἱ Ἀθηναῖοι καὶ Θεσσαλοί, μέχρι οὗ προσβοηθησάντων τοῖς Βοιωτοῖς τῶν ὁπλιτῶν τροπὴ ἐγένετο αὐτῶν καὶ ἀπέθανον τῶν Θεσσαλῶν καὶ Ἀθηναίων οὐ πολλο

La lega delio-attica Versione greco Tucidide

Versione di greco  Παραλαβόντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τὴν ἡγεμονίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ ἑκόντων τῶν ξυμμάχων διὰ τὸ Παυσανίου μῖσος, ἔταξαν ἅς τε ἔδει παρέχειν τῶν πόλεων χρήματα πρὸς τὸν βάρβαρον καὶ ἃς ναῦς· πρόσχημα γὰρ ἦν ἀμύνεσθαι ὧν  ἔπαθον δῃοῦντας τὴν βασιλέως χώραν. καὶ Ἑλληνοταμίαι τότε πρῶτον Ἀθηναίοις κατέστη ἀρχή, οἳ ἐδέχοντο τὸν φόρον· οὕτω γὰρ ὠνομάσθη τῶν χρημάτων ἡ φορά. ἦν δ' ὁ πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα καὶ ἑξήκοντα. ταμιεῖόν τε Δῆλος ἦν αὐτοῖς, καὶ αἱ ξύνοδοι ἐς τὸ  ἱερὸν ἐγίγνοντο . ἡγούμενοι δὲ αὐτονόμων τὸ πρῶτον τῶν ξυμμάχων καὶ ἀπὸ κοινῶν ξυνόδων βουλευόντων τοσάδε ἐπῆλθον πολέμῳ τε καὶ διαχειρίσει πραγμάτων μεταξὺ τοῦδε τοῦ πολέμου καὶ τοῦ Μηδικοῦ, ἃ ἐγένετο πρός τε τὸν βάρβαρον αὐτοῖς καὶ πρὸς τοὺς σφετέρους ξυμμάχους νεωτερίζοντας καὶ Πελοποννησίων τοὺς αἰεὶ προστυγχάνοντας   ἐν ἑκάστῳ. (in  verde  i participi , in  giallo  tutti gli altri tempi verbali,  sottolineati  i genitivi assoluti) Traduzione in italiano Quando gli Aten

Agesilao obbedisce agli efori

Versione di Latino Hic cum iam animo meditaretur proficisci in Persas et ipsum regem adoriri , nuntius ei domo venit ephororum missu , bellum Athenienses et Boeotos indixisse Lacedaemoniis: quare venire ne dubitaret . In hoc non minus eius pietas suspicienda est quam virtus bellica: qui cum victori praeesset exercitui maximamque haberet fiduciam regni Persarum tanta modestia dicto audiens fuit iussis absentium magistratuum, ut si privatus in comitio esset Spartae. Cuius exemplum utinam imperatores nostri sequi voluissent ! Sed illuc redeamus . Agesilaus opulentissimo regno praeposuit bonam existimationem multoque gloriosius duxit , si institutis patriae paruisset , quam si bello superasset Asiam. Hac igitur mente Hellespontum copias traiecit tantaque usus est celeritate, ut, quod iter Xerxes anno vertente confecerat , hic transierit triginta diebus. Cum iam haud ita longe abesset a Peloponneso, obsistere ei conati sunt Athenienses et Boeoti ceterique eorum soci

Bisogna che i giudici condannino Alcibiade

VERSIONE DI GRECO χρὴ δέ, ὦ ἄνδρες δικασταί, ὥσπερ οὗτος ἀμελήσας τῆς πόλεως τὴν αὑτοῦ σωτηρίαν ἐσκέψατο , οὕτως ὑμᾶς ἀμελήσαντας τούτου τῇ πόλει τὰ βέλτιστα ψηφίσασθαι , ἄλλως τε καὶ ὅρκους ὀμωμοκότας καὶ περὶ Ἀλκιβιάδου μέλλοντας ψηφίσασθαι , ὃς ἐὰν ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ , καταγελῶν τῆς πόλεως ἄπεισιν · οὐ γὰρ δὴ χάριν γε ὑμῖν ἀποδώσει τῇ ψήφῳ κρύβδην εὖ παθών , ὃς τῶν φίλων τοὺς φανερῶς αὐτὸν εὖ ποιήσαντας κακῶς ποιεῖ . ὑμεῖς οὖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, τὰς τούτων δεήσεις περὶ ἐλάττονος <τῶν νόμων> ποιησάμενοι τὰ δίκαια ψηφίσασθε . ἀποδέδεικται δὲ καταλεγεὶς εἰς τοὺς ὁπλίτας καὶ λιπὼν τὴν τάξιν καὶ τῶν νόμων κωλυόντων ἀδοκίμαστος ἱππεύσας , καὶ περὶ ὧν οἱ νόμοι διαρρήδην οὔτε στρατηγὸν οὔτε ἵππαρχον οὔτε ἄλλον οὐδένα κυριώτερον ἐκείνων ἀποδεικνύουσι , περὶ τούτων ἰδιώτης ὢν τὴν ἐξουσίαν αὑτῷ δεδωκώς . TRATTO da Lisia, Orazione contro Alcibiade 2, 10-11 Traduzione in Italiano [10] Bisogna, quindi, o uomini, come questo (Alcibiade), non pensando alla città, considerava la