Passa ai contenuti principali

Il mito di Fetonte

 Il giovane Fetοnte riesce finalmente ad οttenere dal padre Αpollo il permesso di guidare il carro del fuocο. Per la sua imperizia rischia di bruciare il cielo e Giove è costretto a intervenire.

VERSIONE GRECO 

Proposizione infinitiva e relativa, participio congiunto e assolutο. 

Πολλοι των τε ποιητών καί τών συγγραφέων φασί Φαέθοντα τόν Ήλιου μέν υiόν, παίδα δέ τήν ήλικίαν όντα, πείσαι  τόν πατέρα μίαν ήμέραν παραχωρήσαι του τεθρίππου• συγχωρήσαντος του πατρός, τόν μέν Φαέθοντα, έλαύνοντα τό τέθριππον, μή δύναστθαι κρατειν τών ήνιῶν. τούς δ' ίππούς, καταφρονήσαντας; τού παιδός, χωρήσαι  εκ το συνήθους δρόμου, καί τό μέν πρώτον κατά τόν ούρανόν πλανωμένους έκπυρώσαι τούτον καί ποιήσαι τόν νυν γαλαξίαν καλούμενον κύκλον, μετά δέ ταύτα πολλήν τής οίκουμένης έπιφλέξαντας ούκ ολίγην κατακαειν χώραν. διό ό Ζεύς άγανακτήσας έκεραύνωσε τόν Φαέθοντα, ός κατέρρευσε εις τήν γήν πρός τάς έκβολάς τού νυν καλουμένου Πάδου ποταμού, τό δέ παλαιόν 'Ηριδανου προσαγορευομένου

(da Diodoro SiculoBiblioteca storica, Capitolo XII)

In verde i participi, in giallo gli altri verbi. Sottolineati i genitivi assoluti.


TRADUZIONE IN ITALIANO

Molti dei poeti e degli scrittori dicono che Fetonte, figlio di Elios (dio del sole), essendo (quand'era) fanciullo d'età, persuase il padre a conceder(gli) la (sua) quadriga (carro a quattro cavalli) per un giorno: avendo(glielo) il padre concesso  (allorché il padre glielo concesse), Fetonte, conducendo (mentre conduceva) la quadriga, non era capace di tenere in potere le redini. (Dicono che) i cavalli, non tenendo in considerazione il fanciullo, si allontanarono dal solito corso, e, dapprima, errando per il cielo, lo (questo) incendiarono e fecero nascere la ora chiamata Via Lattea, dopo di ciò, avendo incendiato gran (parte) del mondo, bruciarono anche una non piccola ( = una grande) regione (di terra). Perciò Zeus, essendosi adirato, colpì con un fulmine Fetonte, che precipitò sulla Terra presso gli sbocchi di quel fiume ora chiamato Po, anticamente denominato Eridano.

ANALISI DEI VERBI
φασί = 3 pers plur presente indicativo da φημί
όντα = accusativo maschile singolare presente participio da εἰμί
πείσαι  = aoristo I sigmatico infinito da πείθω
παραχωρήσαι =  aoristo I sigmatico infinito da παρα-χωρεω
συγχωρήσαντος = genitivo maschile singolare aoristo I sigmatico participio da συγ-χωρεω
έλαύνοντα = accusativo maschile singolare presente participio da έλαύνω
δύναστθαι = presente infinito da δύναμαι
κρατειν = presente infinito da κρατεω
καταφρονήσαντας = accusativo maschile plurale  aoristo I sigmatico participio da κατα-φρονεω
χωρήσαι  = aoristo I sigmatico infinito da χωρεω
πλανωμένους = accusativo maschile plurale presente participio da πλαναω
έκπυρώσαι = aoristo I sigmatico infinito da  έκ-πυροώ 
ποιήσαι = aoristo I sigmatico infinito da ποιεω
καλούμενον = accusativo maschile singolare presente participio da καλεω
 οίκουμένης = genitivo femminile singolare presente participio da οίκεω
 έπιφλέξαντας = accusativo maschile plurale aoristo I sigmatico participio da έπι-φλέγω
κατακαειν =presente infiinito da κατα-καιω 
άγανακτήσας = nominativo maschile singolare aoristo I sigmatico da άγανακτεω
έκεραύνωσε = 3 pers. sing. aoristo I sigmatico indicativo da κεραύνοω
κατέρρευσε = 3 pers. sing. aoristo I sigmatico indicativo da κατα-ρρεω
καλουμένου = genitivo maschile singolare presente participio da καλεω
προσαγορευομένου = genitivo maschile singolare presente participio da προσ-αγορευω

Commenti

Post popolari in questo blog

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate f...

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c...

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos...