Passa ai contenuti principali

Carme 86 di Catullo LXXXVI Carme Quintia formosa est

LXXXVI. Ad Lesbiam

QUINTIA FORMOSA EST

Quintia formosa est multis mihi candida longa
    recta est: haec ego sic singula confiteor.
totum illud formosa nego: nam nulla venustas,
    nulla in tam magno est corpore mica salis.
Lesbia formosa est, quae cum pulcerrima tota est,
    tum omnibus una omnis surripuit veneres.

TRADUZIONE IN ITALIANO

Quinzia è splendida per molti, per me è bianca di carnagione, alta,
    onesta: queste cose sole io così (le) riconosco.


   In tutto splendida (lo) nego: infatti nessuna bellezza,
 nessuna briciola di sale c’è in un corpo tanto grande.
    
Lesbia è splendida, (ella) che non solo è bellissima tutta,





poi a tutte (ella) sola ha derubato tutte le Veneri.

In questo carme Catullo mette a confronto la bellezza di Quinzia, apprezzata da molti, con quella di Lesbia, per lui la donna perfetta. L’aggettivo formosa ricorre tre volte, all’inizio di ogni distico.
Vi è un perfetto parallelismo tra il v. 1 e il v. 5.
Venustas (v. 3), e Veneres (v. 6), in fine di verso, vogliono mettere in evidenza la perfezione che Quinzia non ha e ciò che, invece, Lesbia possiede in altissima misura, poiché l’ha sottratto a tutte le Veneri.
Vi è poi la contrapposizione fra tota (v. 5) e una (v. 6), entrambi predicativi di Lesbia.
Da notare il poliptoto omnibus/omnis (omnes) (v. 6).

Commenti

Post popolari in questo blog

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate f...

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c...

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos...