Passa ai contenuti principali

Aristide e Temistocle uniti contro i Persiani

VERSIONE DI GRECO
Αριστείδης καί Θεμιστοκλής, έχθρότατοι πάντων ὃντες διεπολιτεύοντο. Τοῦ δέ Πέρσου δή έπιόντος, άλλήλων λαβόμενοι, τής πόλεως ἕξω προῆλθον ἐς βόθρον ου μακρόν• ένταῦθα έκάτερος δέ τήν δεξιάν χεῖρα καθίει καί, συνημμένων τών δακτύλων, έπεφώνουν• «Την έχθραν ένταῦθα κατατιθέμεθα, έως άν πρός τόν Πέρσην διαπολεμήσωμεν». Ταυτ' ειπόντες άραντες τάς χεῖρας, διαλελυμένων τών δακτύλων, ώς δή τι κατατεθεικότες, ἕπειτα συγχώσαντες τόν βόθρον έπανῆλθον καί διετέλεσαν παρά πάντα τόν πόλεμον όμονοῦντες. `Η δέ τών στρατηγών όμόνοια μάλιστα δη τούς βαρβάρους ένίκησεν. (Polieno)

(in verde i participi, in giallo tutti gli altri tempi verbali, sottolineati i genitivi assoluti)


TRADUZIONE IN ITALIANO
Aristide e Temistocle, essendo i più ostili fra tutti (gli avversari), erano avversari politici. Attaccando il re di Persia (la Grecia), tenendosi l'un stretto all'altro, uscirono fuori della città in direzione di una fossa non grande: qui ciascuno dei due abbassa(va) la mano destra e, congiunte le dita (della mano destra), dicevano: "Mettiamo da parte qui la no­stra ostilità, fino al momento che finiremo la guerra contro il re dei Persiani". Avendo detto queste parole, avendo alzato le mani, sciolte le dita, poi avendo coperto di terra la fossa come se volessero deporre (seppellire) qualcosa, se ne ritornarono  e stettero d'accordo per tutta (la durata del)la guerra. L'accordo fra gli strateghi in particolar modo sconfisse gli stranieri.

ANALISI
ὃντες = presente participio nominativo maschile plurale da εἰμί
διεπολιτεύοντο = imperfetto indicativo 3 pers. plurale da δια-πολιτεύομαι
Τοῦ δέ Πέρσου δή έπιόντος = GENITIVO ASSOLUTO presente participio genitivo maschile singolare da έπ-εἶμι
λαβόμενοι = aoristo II medio-passivo participio nominativo maschile plurale da λαμβανω
προῆλθον =aoristo II indicativo 3 pers. plurale da προ-ἔρχομαι
καθίει =presente indicativo 3 pers. sing. da καθ-ίημι
συνημμένων τών δακτύλων = GENITIVO ASSOLUTO perfetto medio-passivo participio genitivo maschile plurale da συν-ἅπτω
έπεφώνουν =  imperfetto indicativo 3 pers. plurale da ἔπι-φωνέω
κατατιθέμεθα =presente indicativo 1 pers. plurale da κατα-τίθημι
διαπολεμήσωμεν =futuro sigmatico indicativo 1 persona plurale da δια-πολεμέω
ειπόντες = aoristo II participio nominativo maschile plurale da λέγω
άραντες = aoristo I asigmatico participio nominativo maschile plurale da αίρω
διαλελυμένων τών δακτύλων = GENITIVO ASSOLUTO perfetto medio-passivo participio genitivo maschile plurale da δια-λύω
κατατεθεικότες = perfetto participio nominativo maschile plurale da κατα-τίθημι
συγχώσαντες = aoristo I sigmatico participio nominativo maschile plurale da συγ-χωννυμι
έπανῆλθον = aoristo II indicativo 3 pers. plurale da ἔπ-ἔρχομαι
διετέλεσαν = aoristo I sigmatico indicativo 3 pers. plurale da δια-τελέω
όμονοῦντες =  presente participio nominativo maschile plurale da ομονοέω
ένίκησεν = aoristo I sigmatico indicativo 3 pers. sing. da νίκαω

Polyaeni Strategicon libri octo, strategikon,

Commenti

Post popolari in questo blog

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate flagrabat

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos