Passa ai contenuti principali

Frasi in latino perifrastica passiva con costruzione personale o impersonale

 Frasi d'autore

 • 1. Quid tibi dicendum sit, oblitus es. (Cic.)
 • 2. Eloquentiae studendum est, etsi ea quidam et privatim et publice perverse abutuntur. (Cic.)
 • 3. Hortandi iudices sunt, ut veterem famam hominis nihil ad rem putent pertinere.(Cic.)
 • 4. De confessis more maiorum supplicium sumundum est. (Sall.)
 • 5. Aliorum iudicio permulta nobis et facienda et non facienda, et mutanda et corrigenda sunt. (Cic.)
 • 6. Militibus simul et de navibus desiliendum et in fluctibus consistendum et cum hostibus erat pugnandum. (Ces.)
 • 7. Consul victis condiciones accipiendas esse, non ferendas respondit. (Liv.)
 • 8. Historia sic est legenda ut sciamus plerasque eius virtutes oratori esse vitandas. (Quint.)

(in verde i participi, in azzurro i gerundi e i gerundivi, in giallo tutti gli altri tempi verbali, sottolineati gli ablativi assoluti)


Traduzione in italiano

1. Hai dimenticato che cosa dovevi dire.
2. Bisogna dedicarsi all'eloquenza sebbene alcuni facciano cattivo uso di essa sia in privato sia in pubblico.
3. I giudici devono essere esortati affinché (non) ritengano l'antica fama dell'uomo per nulla pertinente alla cosa (alla causa).
4. Secondo il costume degli antichi, riguardo ai rei confessi deve essere inflitta la pena di morte.
5. A giudizio degli altri noi dovremmo e fare e non fare e cambiare e correggere moltissime cose.
6. Contemporaneamente i soldati dovevano sia saltare giù dalle navi sia resistere nelle onde sia combattere coi nemici.
7. Il console rispose che le condizioni dovevano essere accettate dai vinti, non proposte.
8. La storia deve essere letta così che sappiamo la maggior parte delle sue virtù che devono essere evitate dall'oratore.

dal testo Tantucci 2

Commenti

Post popolari in questo blog

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate flagrabat

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos