Passa ai contenuti principali

Scontro decisivo tra Persiani e macedoni (Giustino)

La battaglia di Isso


Versione di Latino


Post haec proelium committitur. Macedones in ferrum cum contemptu totiens a se victi hostis ruebant: contra Persae mori quam vinci praeoptabant. Raro in ullo proelio tantum sanguinis fusum est. Darius cum vinci suos videret, mori et ipse voluit, sed a proximis fugere compulsus est. Suadentibus deinde quibusdam ut pons Cydni fluminis, ad iter hostium impediendum, intercluderetur dixit non ita se saluti suae velle consultum ut tot milia sociorum hosti obiciat; dicebat enim debere et aliis fugae fiam patēre, quae patuerit sibi. Alexander autem periculosissima quaeque adgrediebatur; et ubi confertissimos hostes acerrime pugnare conspexisset, eo se semper immergebat periculaque sua esse, non militum, volebat. Hoc proelio Asiae imperium rapuit; cuius tanta felicitas fuit, quinto post acceptum regnum anno; cuius tanta felicitas fuit ut post hoc nemo rebellare ausus sit patienterque Persae, post imperium tot annorum, iugum servitutis acceperint.

LEGENDA:


In verde i participi, in giallo gli altri tempi verbali, in azzurro i gerundi o gerundivi, sottolineati gli ablativi assoluti


Traduzione in Italiano



Dopo ciò (lett. queste cose) è iniziato il combattimento. I Macedoni si gettarono verso il ferro ( = spada) con disprezzo del nemico vinto tante volte da (loro) stessi: al contrario i Persiani preferivano morire piuttosto che essere vinti. Raramente in qualche combattimento fu versato così tanto sangue (lett. una così grande quantità di sangue). Dario, vedendo che i suoi venivano vinti, volle morire anche lui stesso, ma fu costretto a fuggire dai parenti. Consigliando(gli) poi alcuni che venisse interrotto il ponte del fiume Cidno, per ostacolare la marcia dei nemici, disse che non voleva che per la sua salvezza (fosse) deciso così da esporre al nemico tante migliaia di alleati; diceva infatti che la via della fuga doveva essere accessibile anche agli altri, com’era stata accessibile a lui. Alessandro invece cercava quelle cose pericolosissime; e dove aveva visto che i nemici combattevano strettissimi con la massima violenza, si infilava sempre là e voleva che i pericoli fossero suoi, non dei soldati. Con questo combattimento conquistò il dominio dell'Asia, nel quinto anno dopo che il regno (era stato) preso: e di ciò la fortuna fu così grande che dopo questo nessuno osò ribellarsi e i Persiani pazientemente, dopo un dominio di tanti anni, accolsero il giogo della servitù.

Commenti

Post popolari in questo blog

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate flagrabat

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos