Passa ai contenuti principali

Vanità, stolta vanità!

 Vanità, stolta vanità! Versione di greco 



Testo greco

Μυσί (1) diκαὶ γαλαΐς πόλεμος ἦν λεὶ δὲ οἱ μύες (2) ὅτε ήττώμενοι συνήρχοντο εἰς τὸν αὐτὸν τόπον και ὑπελάμβανον ὅτι δι' άναρχίαν τοῦτο πάσχουσι· οἱ δ' ἔλεγον· «Ημᾶς αἱ γαλαῖ συλλαμβάνουσι ὅτι στρατηγούς καὶ ἡγεμόνας οὐκ ἔχομεν· ἡμῶν τινας (3) ἐκλέγωμεν ἵνα ἡμῶν ἡγῶνται». Οι μύες ἐπελέγοντό τινας᾽ ἑαυτῶν στρατηγούς. Οἱ δὲ ἐκλεγόμενοι ὑπὸ τῆς ἡγεμονίας ἑτυφλούντο και βουλόμενοι ἐπίσημοι είναι κέρατα κατεσκευάζοντο καὶ ἑαυτοῖς συνῆπτον· οὕτω ἡγοῦντο στεφανούσθαι ὡς (4) ἄνακτες. Γιγνομένης δὲ τῆς μάχης, πάντες οἱ μύες ἡττῶντο. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἐπὶ τὰς ὑπὰς καταφεύγοντες ῥᾳδίως εἰσέδυνον· οἱ δὲ μύες στρατηγοὶ μὴ δυνάμενοι εἰσέρχεσθαι διὰ τὰ κέρατα αὐτῶν συνελαμβάνοντο καὶ κατησθίοντα Ο μύθος δηλοῖ ὅτι τοῖς ἀνθρώποις ἡ κενοδοξία κακῶν αἰτία γίγνεται.

Note

1 Μυσί: topi (dat. pl.).

2 μύες: i topi (nom. pl.).

3 τίνας: alcuni (acc. pl.).

4 ώς: come.


Traduzione 

C'era una guerra fra topi e donnole. Poiché i topi venivano sempre sconfitti, si riunivano in uno stesso luogo e pensavano che subivano ciò a causa della (loro) anarchia. 

Alcuni dicevano: "Le donnole ci catturano perché non abbiamo comandanti e capi; alcuni di noi scelgano un capo, affinché ci guidi". I topi scelsero alcuni di loro come comandanti. 

Ma quelli scelti venivano confusi nel comando e, volendo essere contraddistinti, costruirono delle corna e, si trovavano (συνάπτω). Così pensavano di essersi incoronati come capi (ἄναξ -ακτος). Cominciata la battaglia (genitivo assoluto), tutti i topi venivano sconfitti. Quindi tutti gli altri, fuggendo verso le tane, vi entrarono (εἰσδύνω) facilmente; invece i topi capi, non potendo entrare a causa delle loro corna, venivano catturati e mangiati.

La favola dimostra che la vanità è causa di mali per gli uomini.

Commenti

Post popolari in questo blog

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c...

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate f...

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos...