Dopo la battaglia di Cunassa (II)
Έγω ενθυμοϋμαι μεν καί ταύτα πάντα• εννόώ δ' ότι ει νύν άπιμεν , δοξόμεν έπι πολεμω άπιέναι καί παρά τάς σπονδας ποιειν . έπειτα πρώτον μεν άγοραν ουδεις παρεξει ημιν ουδέ όθεν έπισιτιούμεθα • αυϑις δε ο ηγησομενος ουδεις εσται • καί αμα ταυτα ποιούντων ήμών ευθύς Άρια ίος άφεστηξει (nota 1). φίλος ημίν ουδεις λειψεται , αλλα καί οι προσθεν οντες πολέμιοι ήμίν έσονται . ό δ’ ουν Ευφράτης αδυνατος εστι διαβαινειν κωλυόντων πολεμίων . ου μέν ι ππείς είσιν ημίν ξ υμ μαχοι, των δέ πολεμίων ι ππείς είσιν οι πλε ι στοι καί άξιοι• νικώντες μέν τίνα άν άποκτείνοιμεν ; ήττωμένων δέ ούδείς υ πομενεΐται . (in verde i participi, in giallo gli altri tempi verbali; sottolineati i genitivi assoluti) Nota: 1. αφεστήξει: "staccherà" (da noi). TRADUZIONE in Italiano Io penso anche tutte queste cose, ma considero che se ora ce ne andiamo, sembreremo (saremo stimati/giudicati) allontanarci dalla guerra e agire contro la tregua. Poi,...