Il suicidio di Didone
Eneide IV versi 642-666 At trepida et coeptis immanibus effera Dido 642 sanguineam volvens aciem, maculisque trementes interfusa genas et pallida morte futura, interiora domus irrumpit limina et altos 645 conscendit furibunda rogos ensemque recludit Dardanium, non hos quaesitum munus in usus. Hic, postquam Iliacas vestes notumque cubile conspexit , paulum lacrimis et mente morata incubuit que toro dixit que novissima verba: 650 « Dulces exuviae, dum fata deusque sinebat , accipite hanc animam meque his exsolvite curis. Vixi et quem dederat cursum Fortuna peregi , et nunc magna mei sub terras ibit imago. Urbem praeclaram statui , mea moenia vidi , 655 ulta virum, poenas inimico a fratre recepi , felix, heu! nimium felix, si litora tantum numquam Dardaniae tetigissent nostra carinae». Dixit , et os impressa toro: « moriemur inultae, Sed moriamur », ait . « Sic, sic juvat ire sub umbras. 660 Hauriat hunc...