CulturalMente

Simonide, autore di poesie, vantandosi continuamente Pausania, re degli Spartani, riguardo alle sue opere e ordinando(gli) di raccontargli qualcosa di saggio con scherzo, comprendendo la sua arroganza, gli consigliò di ricordare che era un uomo. Filippo, il re dei Macedoni, invece, essendogli stati annunciati tre successi in una sola volta, per prima cosa che aveva vinto con la quadriga ad Olimpia, per seconda cosa che lo stratega Parmenione vinse nella guerra contro i Dardani,  per terza cosa che Olimpia gli aveva generato un figlio maschio, avendo alzato le mani al cielo disse: "Oh, Dio, contrapponi una perdita misurata a queste (fortune)",  sapendo che la Sorte è incline a invidiare le grandi fortune. participio genitivo singolare GENITIVO ASSOLUTO con valore causale  sun + iemi  participio presente nominativo maschile singolare accusativo singolare dell'aggettivo numerale eis, mia, en  participio aoristo III attivo di di anti+titemi indicativo per...

Versione di Latino In Aegypto oraculum celebre Iovis Hammonis erat , ubi responsa homines a deo petebant . Alexander, cum copiis pararet ad bellum contra Persas, desiderabat oraculum visitare . Iovis sacerdotes Alexander quaerebat ut confirmaret quaecumque audiverat de sua origine. In Macedonia enim existimabant eum non Philippi, sed ipsius Iovis filium. Quare cum parvo agmine in Aegyptum venit et in desertum processit ad eam regionem, in qua oraculum erat . Templum positum erat in Lybiae remotis solitudinibus, in quas veniebant quicumque veritatem quaerebant . Iovis fanum in planitie arenosa erat , in parva palmarum silva. Cum ad oraculum appropinquaret , Alexander praemisit nuntios qui sacerdotes monerent de regis voluntate. Sic, cum ipse Alexander in templum intravit , sacerdotes eum salutaverunt Iovis filium. Tum quicumque cum rege erat , eum vocavit Hammonis filium. da Giustino In  verde  i participi, in  giallo  gli altri tempi verbali, in ...

VERSIONE DI LATINO, CICERONE, "ALCUNE BATTUTE STRAVAGANTI" Sunt etiam illa subabsurda, sed eo ipso nomine saepe ridicula, non solum mimis perapposita, sed etiam quodam modo nobis:  ut illud Nasicae, qui cum ad poetam Ennium venisset eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla dixisset domi non esse , Nasica sensit illam domini iussu dixisse et illum intus esse ; paucis post diebus cum ad Nasicam venisset Ennius et eum ad ianuam quaereret , exclamat Nasica domi non esse , tum Ennius "quid? Ego non cognosco vocem" inquit "tuam?" Hic Nasica "homo es impudens: ego cum te quaererem ancillae tuae credidi te domi non esse , tu mihi non credis ipsi?"  Est bellum illud quoque, ex quo is, qui dixit inridetur in eo ipso genere, quo dixit ; ut, cum Q. Opimius consularis, qui adulescentulus male audisset , festivo homini Egilio, qui videretur mollior nec esset ,  "quid tu, Egilia mea? Quando ad me venis cum tua colu et lana?" "N...

VERSIONE DI LATINO [1] M. CATO, ortus municipio Tusculo adulescentulus, priusquam honoribus operam daret , versatus est in Sabinis, quod ibi heredium a patre relictum habebat . Inde hortatu L. Valerii Flacci, quem in consulatu censuraque habuit collegam, ut M. Perpenna censorius narrare solitus est , Romam demigravit in foroque esse coepit .  2  Primum stipendium meruit annorum decem septemque. Q. Fabio M. Claudio consulibus tribunus militum in Sicilia fuit . Inde ut rediit , castra secutus est C. Claudii Neronis, magni que opera eius existimata est in proelio apud Senam, quo cecidit Hasdrubal, frater Hannibalis.  3  Quaestor obtigit P. Africano consuli; cum quo non pro sortis necessitudine vixit : namque ab eo perpetua dissensit vita.  4  Aedilis plebis factus est cum C. Helvio. Praetor provinciam obtinuit Sardiniam, ex qua, quaestor superiore tempore ex Africa decedens , Q. Ennium poetam deduxerat ; quod [1] non minoris aestimamus...

Versione di Latino Non dubito fore plerosque, Attice, qui hoc genus scripturae leve et non satis dignum summorum virorum personis iudicent , cum relatum (sott.  esse )  legent , quis musicam docuerit Epaminondam, aut in eius virtutibus commemorari , saltasse eum commode scienterque tibiis cantasse . Sed ii erunt fere, qui expertes litterarum Graecarum nihil rectum, nisi quod ipsorum moribus conveniat , putabunt . Hi si didicerint non eadem omnibus esse honesta atque turpia, sed omnia maiorum institutis iudicari , non admirabuntur nos in Graiorum virtutibus exponendis mores eorum secutos (sott. esse) . Neque enim Cimoni fuit turpe, Atheniensium summo viro, sororem germanam habere in matrimonio, quippe cum cives eius eodem uterentur instituto. At id quidem nostris moribus nefas habetur . […] Contra ea pleraque nostris moribus sunt decora, quae apud illos turpia putantur . Quem enim Romanorum pudet uxorem ducere in convivium? Aut cuius non mater familias primum...

Versione di latino   Etruscis in urbem ponte Sublicio irrumpentibus , Horatius Cocles extremam eius partem occupavit totumque hostium agmen, donec post tergum suum pons abrumperetur , infatigabili pugna sustinuit atque, ut patriam periculo imminenti liberatam vidit , armatus se in Tiberim misit . Cuius fortitudinem dii immortales admirati , incolumitatem sinceram ei praestiterunt : nam, neque altitudine deiectus quassatus ve, nec pondere armorum pressus , nec ullo verticis circuitu actus , ne telis quidem, quae undique congerebantur , laesus , tutum natandi eventum habuit . Unus itaque tot civium, tot hostium in se oculos convertit , stupentes   illos admiratione, hos inter laetitiam et metum haesitantes , unusque duos acerrima pugna consertos exercitus, alterum repellendo , alterum propugnando distraxit . Denique unus urbi nostrae tantum scuto suo quantum Tiberis alveo munimenti attulit . Quapropter discedentes Etrusci dicere potuerunt : Romanos vicimus , ab Ho...

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos...

I Romani si scontrano con Pirro e sono spaventati dagli elefanti, che li mettono in fuga. VERSIONE LATINO Tarentinis bellum indictum est , quia legatis Romanorum iniuriam fecerant . Hi Pyrrum, Epiri regem, contra Romanos in auxilium poposcerunt , qui ex genere Achillis originem trahebat . Is mox ad Italiam venit , tumque primum Romani cum transmarino hoste dimicaverunt . Missus est contra eum consul P. Valerius Laevinus qui cum exploratores Pyrri cepisset, iussit eos per castra duci , ostendi omnem exercitum tumque dimitti , ut renuntiarent Pyrro quaecumque a Romanis agerentur . Commissa mox pugna , cum iam Pyrrus fugeret , elephantorum auxilio vicit , quos incognitos Romani expaverunt . Sed nox proelio finem dedit ; Laevinus tamen per noctem fugit , Pyrrus Romanos mille octingentos cepit et eos summo honore tractavit , occisos sepelivit . Quos cum adverso vulnere et truci vultu etiam mortuos iacere vidisset , tulisse ad caelum manus dicitur cum hac voce: "Totius or...

VERSIONE DI GRECO Αθλητής τις αποδημήσας είτα πάλιν πρός τήν έαυτοϋ γήν έπανελθών άλλα τε πολλά ήνδραγαθηκέναι έν άλλαις χώραις έκόμπαζε καί δὴ κάν τῇ  Ῥόδῳ     πεπηδηκέναι πήδημα, οίον ούδείς τών έπ' αύτοϋ δυνατός άν πηδήσαι . Πρός τούτο δέ καί μάρτυρας τους έκει παρόντας έλεγεν έχειν . Τών δέ παρόντων τις ύπολαβών   έφη  «'Ω ούτος, ει άληθές τοϋτ' έστίν , ουδέν δεϊ σοι μαρτύρων• αύτου γαρ καί `Ρόδος καί πήδημα». 'Ο μϋθος δηλοί ότι, έάν μή πρόχειρος η τού πράγματος άπόδειξις  ᾗ ,  πάς λόγος περιττός έστιν . (da Εsοpo) (In verde i participi, in giallo gli altri tempi verbali) TRADUZIONE  Un atleta es sendosene andato dalla patria,  poi essendo ritornato di nuovo nella sua terra (patria), ma si vantava di  aver compiuto molte belle azioni   in molte città,e anche che a Rodi  aveva fatto un salto, di tale specie che nessuno di quelli innanzi a lui sarebbe stato possibile saltare. Riguardo a ciò, poi, diceva...