Passa ai contenuti principali

I consigli di Seneca

                       Seneca – De Beneficiis V, 18. 

                Ut scias, per se expetendam esse grati animi affectionem, per se fugienda res est ingratum esse: quoniam nihil aeque concordiam humani generis dissociat ac distrahit, quam hoc uitium. Nam quo alio tuti sumus, quam quod mutuis iuuamur officiis? hoc uno instructior uita contraque incursiones subitas munitior est beneficiorum commercio. Fac nos singulos: quid sumus? praeda animalium et uictimae, ac imbecillissimus et facillimus sanguis. Quoniam ceteris animalibus in tutelam sui satis uirium est; quaecumque uaga nascuntur, et actura uitam segregem, armata sunt hominem imbecillitas cingit: non unguium uis, non dentium, terribilem ceteris fecit: nudum et infirmum societas munit. Duas res dedit, quae illum obnoxium, ualidissimum facerent: rationem et societatem. Itaque qui par esse nulli posset, si seduceretur, rerum potitur. Societas illi dominium omnium animalium dedit : societas terris genitum in alienae naturae transmisit imperium, et dominari etiam in mari iussit. Haec morborum impetus arcuit, senectuti adminicula prospexit, solatia contra dolores dedit: haec fortes nos facit, quod licet eam aduersus fortunam aduocare. Hanc tolle et unitatem generis humani, qua uita sustinetur, scindes; tolletur autem, si efficies ut ingratus animas non per se uitandus sit, sed quia aliud illi timendum est. Quam multi sont enim, quibus ingratis esse tuto licet! Denique ingratum uoco, quisquis metu gratus est.

                Affinché tu lo sappia: si deve pretendere la gratitudine, si deve fuggire l'ingrato: poiché nulla mina e compromette la concordia tra gli uomini quanto questa mancanza. Infatti, da quale altra cosa siamo protetti se non dal fatto che traiamo vantaggio dai doveri reciproci? 

La vita è più sicura e più difesa contro gli attacchi improvvisi solo da questo scambio di benefici. 

Prendi noi da soli: cosa siamo? 

Preda e vittime degli animali, sangue debole e facile oltre misura.Infatti gli altri esseri viventi hanno sufficienti forze per difendersi; tutti quelli che nascono nomadi e destinati a condurre vita isolata, sono armati: la debolezza circonda l'uomo: la forza delle unghie, dei denti non lo ha reso temibile per gli altri: la vita associata difende un essere nudo e insicuro. 

Due cose gli ha dato che da sottomesso lo rendessero fortissimo: la ragione e la società. Così colui che non potrebbe essere pari a nessuno, se vivesse separato, acquista potere. 

La vita associata gli ha dato il dominio su tutti gli animali: la socialità ha conferito a un essere generato dalla terra il potere su una diversa natura,e gli ha imposto di dominare anche sul mare. Questa ha allontanato l'assalto delle malattie, ha predisposto aiuti alla vecchiaia, ha donato conforto contro i dolori: questa ci rende forti, perché è possibile invocarla contro la sorte.

 Togli questa: scinderai anche l'unità del genere umano, su cui la vita si regge; sarà tolta in verità, se farai sì che l'animo ingrato non sia evitato di per sè, ma perché si deve temere un'altra cosa. 

Quanti sono, infatti, gli ingrati ai quali è possibile essere al sicuro!

Insomma, definisco ingrato chiunque è grato per timore.

 

Commenti

Post popolari in questo blog

MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion

TRADUZIONE CONTRASTIVA: MARZIALE, Per la morte della piccola Eròtion Epigramma V, 34 Hanc tibi, Fronto pater, genetrix Flaccilla, puellam oscula commendo deliciasque meas, parvola ne nigras horrescat Erotion umbras oraque Tartarei prodigiosa canis. Impletura fuit sextae modo frigora brumae, vixisset totidem ni minus illa dies. Inter tam veteres ludat lasciva patronos et nomen blaeso garriat ore meum. Mollia non rigidus caespes tegat ossa nec illi, terra, gravis fueris : non fuit illa tibi. TRADUZIONI A CONFRONTO TRADUZIONE 1 A te, babbo Frontone, a te, mamma Flaccilla, io pienamente affido questa povera bimba, oggetto dei miei baci e delle gioie mie. Cara piccina! Ch'ella non provi terrore delle Ombre, né delle orrende fauci di Cerbero infernale. Avrebbe ora compiuto il suo sesto gelido inverno, s'ella fosse vissuta altri sei giorni ancora. Oh! Fra i suoi buoni vecchi che ella giochi e ripeta i capricci, e il mio nome balbetti c...

I complici di Catilina, Sallustio, 14 I seguaci di Catilina

I complici di Catilina  TESTO LATINO  - S allustio, De coniuratione Catilinae, 14. In tanta tamque corrupta civitate Catilina, id quod factu facillimum erat , omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat . Nam quicumque impudicus adulter ganeo manu ventre pene bona patria laceraverat , quique alienum aes grande conflaverat , quo flagitium aut facinus redimeret , praeterea omnes undique parricidae sacrilegi convicti iudiciis aut pro factis iudicium timentes , ad hoc quos manus atque lingua periurio aut sanguine civili alebat , postremo omnes quos flagitium egestas conscius animus exagitabat , ii Catilinae proximi familiaresque erant . Quod si quis etiam a culpa vacuus in amicitiam eius inciderat , cotidiano usu atque illecebris facile par similisque ceteris efficiebatur . Sed maxime adulescentium familiaritates appetebat : eorum animi molles etiam et [aetate] fluxi dolis haud difficulter capiebantur . Nam ut cuiusque studium ex aetate f...

Un comandante esorta i suoi soldati

VERSIONE DI LATINO Nondum certa Romanis victoria erat ; alia iis supererat moles. Namque multitudo Gallorum, sensum omnem damni exsuperans , integros milites  adversus victorem hostem ciebat ; steterunt que suppresso impetu Romani , et quia iterum fessis subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus agitat , laevo umero materi prope traiecto , cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando victoria erat , cum consul, vulnere alligato , revectus ad prima signa, "Quid statis , milites?" inquit .«Non cum Latino Sabinoque hoste res est , quem victum armis socium ex hoste fecistis ; in beluas strinximus ferrum; hauriendus aut dandus est sanguis. Propulistis a castris, supina valle praecipites egistis , stratis corporibus hostium superstatis ; complete eadem strage campos qua montes replevistis . Nolite exspectare dum stantes vos fugiant ; inferenda sunt signa et vadendum in hostem». His adhortationibus iterum coorti , milites Romani pellunt loco primos...